พระครูจันทรสรคุณ (เสี่ยง)

อดีตเจ้าคุณอำเภอคง

วันจันทรรังสีมุณีวงษ์ (เสมาใหญ่)

ประวัติและภูมิหลัง

                นามเดิม เสี่ยง เกิดปี พ.ศ.๒๔๑๐ ที่บ้านเสมาใหญ่ ตำบลดอนตะหนิน อำเภอบัวใหญ่ จังหวัดนครราชสีมา โยมบิดาชื่อ บุญตา ตำแหน่งเสมียน โยมมารดาชื่อจันทร์

                เมื่ออายุ ๘ ขวบ บิดามารดานำไปฝากเรียนหนังสืออยู่ที่วัดเสมาเหนือ (วัดน้อย) กับหลวงพ่อมุ่ง ซึ่งเป็นเจ้าอาวาส พ.ศ.๒๔๒๕ อายุได้ ๑๕ ปี ได้บวชเป็นสามเณรอยู่ที่วัดนี้เอง ได้เล่าเรียนหนังสือกับอุปัชฌาย์มี ปัญญาแตกฉาน ในปี พ.ศ.๒๔๓๐ อายุได้ ๒๐ ปี ได้อุปสมบทที่พัทธสีมาวัดเสมาใหญ่ เจ้าอธิการแก้ว เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์เอาะ เป็นกรรมวาจาจารย์ พระอาจารย์หนู (แหง่ม) เป็นอุเทศาจารย์

                เมื่อท่านได้อุปสมบทแล้วได้จำพรรษาที่วัดเหนือ เมื่อออกพรรษาได้ไปเรียนหนังสือมูลบทศัพท์แปลที่วัดหนองแขม อำเภอพล จังหวัดขอนแก่น ๑ ปี แล้วไปเรียนต่อที่จังหวัดหนองคาย ๘ ปี จนจบหลักสูตรในสำนักนั้น ต่อมารได้ป่วยเป็นโรคเหน็บชา จึงได้กราบลาอาจารย์กลับมาพักรักษาตัวจนหาย ด้วยความเพียรพยายามยังเห็นว่าความรู้ที่ได้ไปเรียนยังไม่พอจึงกราบลาอุปัชฌาย์เดินทางไปศึกษาปริยัติธรรมและมูลจัจจายต่อที่กรุงเก่า  พักอาศัยอยู่ที่วัดพนมยงค์ จังหวัดอยุธยารวม ๘ ปี จนสำเร็จการศึกษาบริบูรณ์ในสมัยนั้น

                จากนั้นท่านก็ได้ปฏิบัติธรรมวิปัสสนาธุระในฤดูแล้งได้ออกเดินรุกขมูลไปตามภูเขาและถ้ำนานถึง ๗ ปี ในการออกรุกขมูลท่านได้เล่าเรียนวิชาการกับอาจารย์ต่าง ๆ จนแก่กล้าหลังจากที่ได้เห็นว่าอยู่ป่าพอแกความต้องต้องการแล้ว จึงได้กลับมาจำพรรษายังบ้านเกิดเมืองนอน และได้ถูกอาราธนาให้เป็นเจ้าอาวาส เนื่องจากอุปัชฌาย์แก้วได้มรณภาพลง

                กิจกรรมต่าง ๆ ที่ท่านได้ปฏิบัติเมื่อเป็นเจ้าอาวาสอยู่ได้มีการอบรมศีลธรรมแก่ชาวบ้านสร้างโรงเรียนให้ลูกหลานชาวบ้านได้ศึกษา สมเด็จพระโพธิวงศาจารย์ในขณะนั้น ได้ออกตรวจราชการได้มาแวะทีวัดนี้เห็นกิจการต่าง ๆ ในวัดเจริญรุดหน้าและเรียบร้อยจึงได้แต่งตั้งให้เป็นพระอุปัชฌาย์วิเชียร ต่อมาเลื่อนเป็นพระครูกรรมการศึกษาใน พ.ศ.๒๔๗๙

               ในปี พ.ศ.๒๔๘๑ ได้รับตราตั้งให้เป็นพระครูจันทรสรคุณ เจ้าคณะอำเภอคง เมื่อวันที่ ๑ มีนาคม ๒๔๘๑

วัตถุมงคลและเกียรติคุณหลวงพ่อ

                หลวงพ่อเป็นผู้มีญาณแก่กล้ามีลูกศิษย์ลูกหามากมาย เกือบเรียกได้ว่าทั้งจังหวัดนครราชสีมากล่าวขวัญถึงท่าน ในระหว่างท่านมีชีวิตอยู่ท่านได้สร้างวัตถุมงคลมากมายเช่น

๑.     เหรียญรูปเหมือนทำด้วยทองแดง

๒.     ผงรูปเหมือนของท่าน

๓.     ผ้ายันต์

วัตถุมงคลต่าง ๆ ที่ผู้มาขอไปใช้ติดตัวต่างได้รับประสบการณ์ที่น่าประหลาดและเหลือเชื่อหลายอย่างอาทิ นายดี  ทวีฤทธิ์ ผู้ใหญ่บ้านวังโพธิ์ อำเภอคง ถูกผู้ร้ายอาวุธครบมือรุมทำร้าย ด้วยอาวุธปืนแต่ไม่เป็นอันตรายอะไรเลย และอีกประการหนึ่งในระหว่างที่ท่านมีชีวิตอยู่ เวลามีงานประจำปีของวัดจะมีคนหลั่งไหลมาทุกสารทิศ มากราบเคารพและขอเครื่องรางของขลังของท่านเป็นจำนวนมาก จนบริเวณวัดเต็มไปหมด (ในเวลานั้นการไปมาลำบากต้องใช้เกวียนเป็นพาหนะ ดังนั้นในบริเวณวัดจึงเต็มไปด้วยเกวียนพักแรม)

อวสาน